Saturday, February 20, 2010

Update


Terima kasih Mama.


Aku bukan manusia yang baik. Aku juga bukan jahat. Cuma aku belajar untuk menjadi tidak jahat. Aku cuba untuk memaafkan. Aku cuba untuk menerima segala. Memaafkan suatu keindahan. Memahami suatu masalah pun satu keindahan. Masa yang menjadi pemangkin kepada semuanya. Berfikir alat untuk mencipta indahnya. Tapi pahit itu pastu. Pahit tidak akan manis. Tapi pahit yang manis tu ada.


Aku hari ini kerana aku kelmarin.

2 comments:

Muhammad Faisal said...

ni kenapa? macam entry baru lepas keluar penjara je...ngehehehe

pie said...

ahaha...
keluar dari penjara gak la...
penjara diri