Aku gembira. Aku ketawa. Tapi kadang aku lupa perasaan yang aku cuba sembunyi jauh ke dalam. Inilah aku. Aku sentiasa cuba mengawal keadaan. Kadang-kadang biarpun aku tidak dapat mengawal keadaan, aku akan menganggap aku mampu mengawalnya. Biarkanlah. Lepaskan perasaan tu jauh. Mungkin perasaan tu akan datang balik, tapi biarkan. Aku mengharap apa sahaja. Tapi aku korbankan apa yang aku rasa tidak penting. Termasuk apa yang aku rasa betul tapi tidak dirasa betul. Aku kadang jadi goyak pendirian. Aku mahu tapi aku tidak mampu. Betul apa orang cakap, apa yang kita mahu tidak semestinya kita dapat. Tapi kita dapat apa yang kita perlu. Mungkin kita perlu, tapi kita diperlukankah?
Langit Bisa Membantu.
No comments:
Post a Comment